Page 104 - ЦЕЛИНА
P. 104
сето постоење го дели на два противставени пола, светот на
доброто и светот на злото. Во едниот владеат силите на
светлината, а во вториот е царството на темнината.
„Етиката треба да се постави во центарот на размислувањето“,
вели Заратустра.
Доброто дава енергија за создавање и градење, а силите на
злото водат кон уривање и уништување. Заратустра ги пофалува
чесноста, вистинољубивоста, верноста, а ги осудува лагите,
кражбите, злосторствата и престапите. Тој го повикува човекот да
стане подобар, чист, справедлив, да се освести и да дејствува
позитивно, да се насочи против злото и да вложи напори во таа
борба. Тој проповедува дека должност на човекот е да одгледува
добри мисли, да кажува добри зборови и да прави добри дела.
Заратустра ги повикува луѓето да бидат добронамерни, да бидат
умерени во посакувањата и страстите, да се стремат да живеат
во мир и во пријателство со сите, да им помагаат на блиските.
Заратустра заклучил дека најголемиот човеков дострел е да
оствари победа на доброто во себе, во своите мисли, зборови и
дела. Значи луѓето можат да бидат творци на својата среќа.
Определбата на луѓето за добрина, чесност и чистота е услов да
постигнат успех во борбата против злото.
Во светската законитост се вклучени праведноста, вистината и
редот. Нивна спротивност се нередот, лагата и несправедливоста.
Заратустра му се восхитува на доброто и се прашува како да го
избегне и совлада злото, тој сака да ги награди добродетелните
и да ги казни лошите. Заратустра се срди на негативните
практики, особено на лошите постапки на духовните водачи и на
светските владетели.
Укажува какви треба да бидат правилните постапки на секој
човек за животот да биде добар за друга личност и за сите луѓе.
Мудроста на Заратустра е слична на онаа што подоцна се
нарекува филозофија, насоченост на умот кон сознавање на
вистината, на законитостите и на доброто однесување.
102

